sözlük yazarlarının hataları

kendi adıma konuşursam müziklere filmlere kitaplara sigaralara hatta hava durumuna ya da geçtiğim sokaklara birini sindiriyorum.sonra onu kaybedince geçtiğim sokaklar,altında durduğum gökyüzü, dinlediğim müzik,yaktığım sigara bana zehir oluyor. böyle böyle tükeniyorum

kaybetme korkusu yaşamak. mesela bunu yapmasam çoğu şey normal seyrinde ilerler olurdu. birde kendi hayatımı geri plana atmak bunun içinde çokça pişmanım. a birde susmam sakinleşmem gereken anlarda kaçamamam. kaçabilseydim eğer şimdi her şey daha iyi ve normal olurdu.

Gereksiz tavizin tavizi doğurduğu gerçeği hiç aklımdan çıkmadığından mütevellit, pek sık olmasa da, öyle katı biri olmadığım halde, çok radikal ve keskin konuşabiliyorum. Bazen ama.

Hayatım hatalardan ibaret.

Şu an doğru yaptığım şeyleri düşünüyorum.... Bulamadım.

ya bazen anlatmamam gereken şeyleri o anın siniriyle, yüksek duygularıyla birileriyle paylaşıyorum. sonradan ben o olayları unutsam da anlattığım kişi unutmuyor, bu beni aşırı rahatsız ediyo acilen kendimi bu konuda tutmalıyım. bi şeyleri kendi içimde affetmeyi, unutmayı, yaşamayı daha mantıklı buluyorum.

herkesi kendim sandım

Çok duygusal bir yapıya sahip olduğumdan mütevellit duygularımı abartılı yaşarım. Hiç takmamam gereken bir olayı kafama takar, hiç üzülmemem gereken insanlar için bile aşırı üzülürüm. Hele söz konusu sevgi ise abartmakta üstüme yoktur. Öylesine abartırım ki kendimi kaybederim ta ki birisi bunu yüzüme vuruncaya kadar. Bu herşeyi abartma huyum yüzünden öyle hatalar yaparım ki bazen sevdiğim insanları kaybetmeme bile yol açar. Abartmayın sevgili yazarlar herşey dozunda yaşandıkça güzel.

Hayatımı hep mantıklı ve tutarlı biri olarak yaşamaktaki ısrarımdır. Fakat hata olarak gördüğüm şeyler yeniden karşıma çıksa yine aynı tutum ve davranışı gösteririm. Benim özüm budur.

çok fazla kişiye yardım etmek istemem sonucu hiçbirine yardım edememem, sevdiğim insaları kaybetmemek için araya mesafe koymam sonucu kaybetmem sonunu bile bile bazı işlere başlamam ve sonucun aynı çıkması, insanlara karşı kaba olmam

başıma ne geliyorsa güler yüzümden geliyor

Lisede bir sınıfın telefon sakladığı yerleri söylemeye karşılık matematik hocasından sözlü notlarımın birine 100 vermesini istemiştim. Çok pişmanım keşke iki sözlü notuna da 100 vermesini isteseymişim

yaptığım hatalar kadar büyük olmadım.

bir insandan aldığım bilgiyi doğruluğunu ölçüp tartmadan diğer kişiyi suçlamak. bundan sonra olan olaylar tam 2 ay götürdü ömrümden. diğer olasılıkları düşünürsek belki de bir ömür götürdü. siz siz olun ne öğrenirseniz öğrenin iyice anlamadan, içinizde tam olarak sindirmeden acele kararlar vermeyin. lafı ağızdan çıkarması 5 saniye, pişmanlığı bir ömür olabiliyor.

Ben ayak ve bacağı birbirine karıştırıyorum. Aslında neremin ayak neremin bacak olduğunu biliyorum ama iş kullanıma geldiğinde işler değişiyor. Ayağımı vurduğum zaman bacağımı vurdum diyebiliyorum ya da bacağımı vurduğum zaman ayağımı vurdum diyebiliyorum ve bunun farkında olmuyorum. Bence de çok saçma :))

en büyük hatam fedakar olmak ve buna devam etmek

1.dogmus olmak 2. Tc de bulundgmz caga denk gelicek sekilde dogmus olmak 3.Yasamayi basarmis olmak . . . Sanirim hayatim hatalardan oluşuyor

aile gibi yaşamak istemek.

gamsız birisi olamamak

ohoo ben yazmaya başlasam 2 gün uyumadan yazmam gerekir. benim doğrularımı yazmam daha kısa sürüyor.

Yanlış tercihler, yanlış insanlar, yanlış duygular. Teşekkürler.

Asosyal sözlüğe başlamak.

Doğmakla kazandığım şavaşı büyüyünce kaybettim.

İnsanlara gereğinden fazla güvenmek ve değer vermek. İnsanların bu değeri kendileri kazanmak için çabalamaları gerektiğini, çabalamadan kazandıkları tüm değerlere ihanet ettiklerini çok geç fark ettim.

düzelmeyeceğini bildiğim halde insanları değiştirmeye çalışmak "sen de benim hatalarımdan birisin sen en büyük günahların bedelisin senin için harcanan zamana yazık sen en güzel duyguların katilisin" dırırırım

yaşamak

Üst sınıfımda düştüğüm bi çocuk var. Dün ortak bir dersimiz vardı. Ders çıkışı cesaretimi topladım ve yurda mı dönüyorsun diye sordum (evim ile yurt arası 10 dk yürüme mesafesi) evet dedi birlikte yürüyebiliriz dediim. Birlikte yürüyebiliriz ne yaaa insan yürüyelim mi falan der tabii sonradan böyle söylenir mi diye gece boyu düşündüm. Çocuk yanımdayken kendimi yanlışlıkla arabanın önüne attım (yolu kontrol etmeden karşıya geçiyodum) kulaklığımı falan yere düşürdüm. Bence sakin görünüyordum ama içimde kelebekler uçuşuyordu kıpır kıpırdım tam bir aptal gibi görünmüşümdür. Daha önce hiç bu kadar aptal görünmediğime eminim. Çocuk benden az biraz hoşlancaksa da dün her şeyi bitirdiğine eminimm